اهمیت عکاسی در دنیای امروز
عکاسی هنر- صنعت است و عکاس هنرمندی است که با خلاقیت و ابتکار لحظات زیبایی از زندگی اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و تجاری را ثبت و ضبط می‌کند. شاید زمانی که ناصرالدین‌شاه قاجار به‌عنوان نخستین عکاس ایرانی به دلیل علاقه شخصی عکاسی را از مسیو کارلیان آموخت و نخستین عکس‌ها را از اطرافیان، مناظر و شکارگاه‌ها گرفت نمی‌دانست که عکاسی در سالیان بعد به‌عنوان یک حرفه و کسب‌و‌کار تلقی می‌شود و عکاسان می‌توانند هم با عکاسی امرار معاش کنند و هم به تجارت و صنعت و ورزش و اقتصاد کمک کنند.
در ایران معاصر به دلیل اینکه عکاسی به‌عنوان یک صنعت حرفه‌ای معرفی نشده است، هر کس خود را عکاس معرفی می‌کند بدون اینکه اصول و قواعد اولیه هنری عکس گرفتن را بلد باشد. صنعت عکاسی تلفیقی از هنر و صنعت است و هر کس بتواند میان این دو تلفیقی بسامان برقرار کند در کسب‌و‌کار خود به‌خصوص در کسب‌و‌کار عکاسی تبلیغاتی و صنعتی موفق خواهد بود. عکاسی صنعتی و تجاری ایران در مقایسه با کشورهای پیشرفته چندان رشدی نداشته است و هنور بسیاری از صاحبان صنایع تصور می‌کنند که پرداخت پول برای عکاسی کالا یا محصول یک هزینه اضافی است.
از این رو درحوزه کسب‌و‌کار عکاسی صنعتی و تجاری چالش‌های اساسی وجود دارد.عکس، کالایی هنری- تجاری است و در بازار حرفه‌ای خریدوفروش می‌شود. عکاسی تجاری یک حرفه است و عکاس تجاری در فروش محصول و کالا موثر است و خلاقیت و ابتکار در انتخاب نور و فضاو رنگ و دکور و حجم می‌تواند یک عکس ماندگار و تاثیر‌گذار بیافریند و برای عکاس به لحاظ مالی نیز درخور توجه باشد.
عکاسی دارای سه گونه علمی، صنعتی و هنری است. ابتدا به‌عنوان یک پدیده علمی اختراع شد سپس به شکل یک صنعت بسط و گسترش یافت و به‌عنوان هنر ماندگار شد. از این رو فرایند اختراع عکاسی به یکباره شکل نگرفت بلکه در یک دوره تاریخی از علمی به صنعتی و از صنعتی به هنری رسید.
